Wellicht is het geen toeval dat er in bijna elk wijnproducerend land wel wat wijn van deze druif wordt gemaakt. Net zo goed als het geen toeval is dat de bedwelmende, aromatische, overweldigende druif zelden tot de grootste druivenrassen van een land behoort. De muscat moge dan alomtegenwoordig zijn, kwantitatief stelt de soort ten opzichte van de belangrijkste andere druivenrassen weinig voor. Muscat wordt gebruikt voor alle typen wijnen, van droge witte (zoals in de Elzas), licht mousserende fruitige, frisse wijnen (zoals in Moscato d’Asti en Asti Spumante) tot zeer zoete en soms zelfs lichtbruine likeurachtige wijnen (de zogenaamde Liquor muscats uit Riverina in Australië bijvoorbeeld).
Muscat d’Alexandrië is het meest aangeplant, terwijl muscat blanc à petits grains (Frontignan) wat mij betreft de beste Muscats voorbrengt. Maar wat alle Muskaatwijnen gemeen hebben, is een indringende geur van druiven en rozen. Stuivend! Héél fris.
Het is opmerkelijk dat er lange tijd alléén in de Elzas droge Muscats werden geproduceerd. Pas toen wijnmakers de deugden van koelsystemen voor de gisting ontdekten, werden er ook elders droge Muscats gemaakt. De droge Muscats uit de Elzas doen het net zoals Gewurztraminers uitstekend bij de oosterse keuken. De lichtgele, versterkte Muscats zoals de Zuid-Franse Vin Doux Naturels daarentegen zijn heerlijk bij crème brûlée, en de zwaardere, zoetere, stroperige Liquor muscats kunnen zelfs tegen de rijkste chocolademousses op.
Torrontés is zowel de naam van een lokaal voorkomend druivenras in Galicië in Spanje als het bekendste witte druivenras van Argentinië. Daar, op de schrale, onvruchtbare Argentijnse bodems, geeft de torrontés lichte wijnen met voldoende zuren en veel frisheid. Intrigerend aromatisch. Het stuift werkelijk het glas uit. Daarom doet de bleekgele torrontés zoveel denken aan muscat.